Ağam bizimle eyleniy

Yakında Çok Güzel Hareketler, Güldür Güldür gibi programlar havlu atıp yayınlarına son vermek zorunda kalacaklar.

Son yıllarda Türk siyaseti, komedi ve mizahın yanı sıra, şüphesiz ki drama ve trajedi ögelerini de barındırıyor. 

Ülkedeki siyasi manzarayı izlerken, bu yüksek enerjili gösterinin içine dalıp giden bir izleyici gibi hissetmiyorsanız, muhtemelen bir şeyleri yanlış yapıyorsunuz.

Sebebi ise CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu ve ekibinin yanı sıra karşısındaki ekibin de birbirinden daha mizah dolu olmaları.

Türkiye’de gündemi değiştirmek istiyorsanız mutlak suretle Kemal Kılıçdaroğlu’nu televizyona canlı yayınına çıkarmalısınız.

Gerçekten ondan daha eğlenceli ne yazık ki program bulmak mümkün değil.

2018 Cumhurbaşkanlığı seçimi öncesi Fatih Altaylı’nın Habertürk’teki canlı yayınına konuk olan Kılıçdaroğlu, Sayın Erdoğan tüm kabine üyelerini de alsın gelsin ben tek başıma çıkacağım demesi üzerine Altaylı, “Siz, Cumhurbaşkanı ve Kabine üyelerinden daha iyi konulara hakim olduğunuzu mu iddia ediyorsunuz?” ifadelerini kullanmış, Kılıçdaroğlu yok öyle demiyorum diyerek vitesi R’ye almıştı. 

Altaylı’nın Kemal Kılıçdaroğlu’na bakışını unutamam.

Seçim sürecinde İstanbul’da sürücüsüz raylı sistem ziyaretinde “Eee bu nasıl duracak” sözleri de hafızalarda yeni.

Gerçekten insanlar eve gidince günün yorgunluğunu CHP’ye yakın televizyon kanallarında atıyor.

Kılıçdaroğlu’nun bu komiklikleri, siyaset sahnesinde kendine özgü bir yer edinmesini sağlıyor. 

Bu garip ve tuhaf yanları, onun karakterini daha çekici ve ilginç hale getiriyor. 

Siyasetin bu hafif yüzünü görüyoruz ve ne yazık ki, bu çoğu kez diğer önemli konuların göz ardı edilmesine neden oluyor.

Hiçbir şey bulamazlarsa birbirleri ile kavga edip yine halkı eğlendirmeyi başarıyorlar.

Yine geçtiğimiz günlerde Habertürk’te Mehmet Akif Ersoy’un programına konuk olan Kemal Kılıçdaroğlu insanların karnı ağrıyana kadar gülecekleri sözler sarf etti. 

Reyting isteyen Kemal Bey’i yayına alsın bence.

“Tek sandık kurulan her yerde sadece TRT izleniyor.”

Nasıl yani;

Başka kanal izlemiyorlar mı diye devam eden soruya Kılıçdaroğlu, “Yok ki sadece TRT var” sözleri ile ibretlik bir cevap veriyor.

Yıl olmuş 2023.

Belki Türkiye genelinde bir tek tane normal anten kalmamış,

Herkes uyduyla binlerce kanal izliyor ama Kemal Kılıçdaroğlu’nun haberi yok. 

Israr ediyor ben hepsini biliyorum tek sandıklı yerlerde sadece TRT var diye.

Ve;

CHP ile Halk TV arasında yanlı yayın anlaşmasının patlamasının ardından Kemal Kılıçdaroğlu’nun ben hangi gazetecilerin nereden ne aldığını biliyorum sözleri geliyor akla.

Türkiye de muhalefet siyasetinde mizah ve drama, çoğu zaman bir arada bulunur. 

Ancak bu komiklikler ve alaylar, aynı zamanda siyasetin ciddiyetini ve gerçek amaçlarını gizler. Böylece, seçmenler çoğu zaman siyasi partilerin ve liderlerin gerçek gündemlerini gözden kaçırır.

Oysa;

CHP Genel Merkezi bir sürü kiralık kalemi maaşa bağlamış o ortaya çıkıyor bir anda.

Komik ama trajikomik.

Yandaş medya besleme basın vs. ile iktidarı destekleyen ve CHP’yi eleştiren gazetecilere ve yayın organlarına hakaret etmeyi bir gelenek haline getiren CHP’nin büyük bir yayın havuzu kurduğu ancak son dönemde rant paylaşımında çıkan anlaşmazlık nedeniyle pisliğin çukura sığmayarak taştığı, kirli ekranların kirli yayınların asıl CHP Genel Merkezi’nden yönetildiği bir kez daha ortaya çıktı. 

Burada diğer muhalefet partilerinin komikliklerini de atlamayalım.

İYİ Parti Milletvekili Rıdvan Uz örneğin katıldığı televizyon yayınında “Kemal Kılıçdaroğlu yerine kola kutusu koysaydılar da çalışıp kola kutusuna oy verecektik” dedi.

Zaten Kemal Kılıçdaroğlu’nun medya için göreve getirdiği Eren Erdem de bir yayında “Cebimden para verip anket yaptırdım.

Kola şişesi Kemal Kılıçdaroğlu’ndan daha çok oy aldı” ifadelerini kullanmıştı.

Bir ara diğer liderler ve partilerin akıllara zarar açıklamalarını derleyelim de arada bir bizim de yüzümüz gülsün.

Siyasi liderlerin bu tuhaf açıklamaları, siyasetin ciddi yüzünü perdeliyor ve halkın gözünde sadece bir gösteri olarak algılanmasına yol açıyor. 

Bunun sonucunda, seçmenler genellikle liderlerin eğlenceye olan katkılarına göre değil, politikalarının niteliğine ve ülkenin sorunlarına getirdikleri çözümlere göre değerlendirirler. 

Kola şişesiyle yarışacak,

Zoom toplantısını teknolojiyi göstermek için kullanacağını söyleyen, tek sandıklı olan köylerde sadece TRT izlendiğini iddia edecek kadar dünyadan kopuk,

Her sözü ile toplumun yüzünü güldüren Kemal Kılıçdaroğlu’nun kendisi istemedikten sonra CHP Genel Başkanlığı’ndan gitmeyeceğini bilmek bir dram, bunu bile bile değişim sloganları atıp kitlenin gazını almaya kalkmak melodram…

Dolayısıyla, Türkiye’deki siyasi sahne hem liderlerin hem de seçmenlerin kendilerini bu eğlenceli, ama bir o kadar da gerçeküstü dünyaya kaptırmalarına neden olan bir ‘siyaset tiyatrosu’na dönüşmüştür.